Verbazingwekkend mooie eilanden in Panama

(Geschreven door Walter)

Davíd

We komen Panama binnen na een lange busrit vanuit Costa Rica. Zodra we de bus uitstappen voor de douaneovergang begint het ook nog eens erg hard te regenen. Geen lekker begin dus. Gelukkig komen we even later aan in Davíd, de eerste grote stad op de route. We komen in het donker aan in een niet al te beste wijk. Veel rare mensen op straat en overal ligt afval. We gaan snel op zoek naar een hostel. We vinden een hostel met een prima kamer. De vrouw die het hostel runt is een echte dierenliefhebber en laat graag haar ‘kinderen’ aan ons zien. Als we de deur van onze kamer open doen, zien we meerdere katten wegschieten, haha. Gelukkig vallen we na een avondmaaltijd snel in slaap.

Omdat Davíd een stad is waar weinig te beleven valt, willen we de volgende dag eigenlijk alweer door. Maar omdat we de afgelopen dagen (zelfs weken) erg veel hebben gedaan en steeds vroeg zijn opgestaan, besluiten we vandaag rustig aan te doen en nog een nachtje bij te boeken. We doen de was, maken een planning voor Panama en relaxen wat in een van de hangmatten.

Bocas del Torro

De volgende ochtend bekijken we het weerbericht voor Boquete en zien we dat het de hele week zal blijven regen. Fijn, denken we. Dan maar improviseren en naar de volgende bestemming gaan, namelijk Bocas del Torro. Dit is een eilandengroep aan de Caribische kust. Na een lange busrit én een boottocht van een uur arriveren we op het hoofdeiland va de archipel, Isla Colón. In de boot leren we Marloes kennen, een Nederlandse meid. Samen met haar boeken we een eilandentour voor de volgende dag. Nadat we ingecheckt zijn bij ons fijne hostel sluiten we, samen met Marloes, de dag af met cocktails tijdens de zonsondergang. Wat is het leven toch goed!

De volgende dag doen we een tour rond de verschillende eilanden. Dit is echt een aanrader, want na een kwartier spotten we al de eerste dolfijnen (zie video's​)! We dobberen lekker rond en maken mooie foto’s van deze leuke beesten. Hierna bezoeken we Isla Zapatilla, een onbewoond eiland, en wat is het er magisch mooi zeg! De zon schijnt fel waardoor de kleuren van het witte zand en de blauwe zee nog meer naar voren komen. Na de nodige fotosessies is het tijd om lekker te relaxen en natuurlijk aan ons kleurtje te werken. De volgende stop tijdens de tour is een piepklein eilandje. Dit eilandje is bijzonder omdat er zich honderden zeesterren bevinden. Mooi om te zien. De laatste stop bestaat uit Sloth Island (Luiaard eiland). Zoals de naam al doet vermoeden, leven hier luiaards in de bomen. Na wat zoeken spotten we er een aantal. Het blijft bijzonder om deze dieren te bekijken en wat bewegen ze toch langzaam!

Tijdens de tour raken we aan de praat met een Duits stel, Clemens en Clara, die toevallig ook in ons hostel verblijven. Samen met hen en Marloes besluiten we de volgende dag naar Starfish Beach te gaan. Dit is een bekend strand op het hoofdeiland. Het aantal zeesterren valt een beetje tegen en er is niet echt lekker zand om op te liggen, maar gelukkig hebben we het wel heel gezellig en is het er erg mooi. In het water staat een volleybalnet, dus we hoeven ons niet te vervelen. Zeker weten de mooiste locatie waar we ooit gevolleybald hebben (zie video's​). In de middag willen Aine en ik graag nog een ander deel van het eiland zien, dus nemen we met z’n tweeën een boot naar het buureiland Carenero. We bestellen er wat cocktails en bekijken de zonsondergang, fijne afsluiter weer!  

We vinden Bocas del Torro echt een heerlijke plek om bij te komen. Het weer is verrassend goed (het regent hier namelijk nogal vaak) waardoor we er nog wel dagen kunnen blijven. Helaas hebben we een strak schema, want over een paar dagen zullen we per boot de overtocht van Panama naar Colombia maken. Deze boottocht hebben we al geboekt, waardoor we dus niet meer alle tijd hebben. Daarom besluiten we morgen weg te gaan naar de volgende bestemming. ’s Avonds begint Aine zich opeens niet zo lekker te voelen en denkt ze een beginnende voorhoofdholte-ontsteking te hebben. Snel naar bed dus!

Lost and Found Hostel

De volgende plek die we bezoeken is het Lost and Found Hostel. Dit is een hostel hoog in de bergen met een prachtig uitzicht. De voornaamste reden om hier naar toe te komen zijn de vele wandelroutes en de prachtige natuur. Maar bij aankomst heeft Aine behoorlijk hoge koorts en wil ze gelijk naar bed toe. We merken dat er nogal een party stemming heerst, niet ideaal op dit moment. Als blijkt dat we ook nog eens op een 24(!) – persoonskamer liggen valt de ervaring toch een beetje tegen. Aine is inmiddels goed ziek en zonder haar vind ik er maar niets aan. We besluiten vroeg naar bed te gaan en de volgende dag vroeg weer door te reizen naar Boquete.  

Boquete

Boquete is een dorpje dat ook hoog in de bergen ligt en een koeler klimaat heeft. Hierdoor is het een ideale plek om koffie en aardbeien te groeien. Dit in combinatie met de fijne wandelroutes in de omgeving maken het tot een populaire plek om te bezoeken. Wellicht zegt de verdwijning van de Nederlanders Kris en Lisanne in Panama jullie nog wel iets?! Nou, dat was dus hier in Boquete… We willen niet zo diep de jungle in gaan als zij deden, maar de planning is om hier een van de wat kortere wandelroutes te lopen en naar een koffieplantage te gaan. Helaas voelt Aine zich nog steeds niet goed en zien we, behalve de supermarkt, vrijwel niets. Ik zie het niet zitten om alleen op pad te gaan en besluit mijn dagen te vullen met de Xbox die ze bij het hostel hebben. Zo verblijven we drie dagen in Boquete, zonder ook maar iets van de omgeving gezien te hebben. Ergens natuurlijk wel zonde, maar we vinden het prima zo. Even rustig aandoen en bijkomen is blijkbaar iets waar we beide aan toe zijn.

Pedasí

De boottocht vanuit Panama City gaat al over een paar dagen van start. We besluiten alvast naar Pedasí te gaan, zodat we de lange busrit niet in een keer hoeven te overbruggen. Na alsnog een lange dag in meerdere bussen komen we ’s avonds aan in Pedasí. Dit is een typisch Panamees dorpje aan het strand. Het is er lekker rustig, maar helaas regent het er behoorlijk veel. Aine voelt zich al wat beter, maar nu begin ik dezelfde symptomen te krijgen. Blijkbaar toch geen voorhoofdsholte-ontsteking. Dus alweer zien we vrijwel niets van deze plek. Saaie blog dit hé?!

Panama City

De volgende plek die we bezoeken is Panama City. Bij aankomst in deze stad worden we verwelkomd met een prachtige skyline vol torenhoge wolkenkrabbers. Panama City is een wereld van verschil met andere (hoofd)steden in Centraal Amerika. Het voelt er veel meer Westers aan, wat ons eigenlijk wel bevalt. Ook ligt ons hostel in een fijne wijk met een foodcourt naast de deur.

We staan ’s ochtends vroeg op om samen met het Duitse stel, Clemens en Clara, dé highlight van Panama City te bezoeken: het Panama kanaal. Helaas duurt de busrit veel langer dan zou moeten, waardoor we maar één schip door het kanaal zien varen. Best indrukwekkend om te zien hoe het veranderen van het waterniveau ervoor zorgt dat het schip weer verder kan. Ook is er een interessant museum, waar we onder andere meer leren over de bouw en het belang van het kanaal. Vervolgens ontsnappen we van de hitte door lekker te gaan winkelen bij Albrook Mall. Dit is de grootste shopping mall van heel Noord-, Midden- en Zuid-Amerika! Zo houden we onszelf wel even bezig!

De volgende dag hebben we een kennismaking met de groep voor de boottocht naar Colombia. We krijgen informatie over wat we mee moeten nemen en leren alvast wat mensen kennen. Er wordt verteld dat je spullen nat kunnen worden, dus we moeten afvalzakken kopen om de tassen te beschermen. Na de briefing doen we de nodige boodschappen voor de boottocht en lopen we nog wat door Casco Viejo, het oude koloniale deel van de stad. Ook lopen we langs het water, waar je goed zicht hebt op de uitgestrekte skyline.  

De volgende ochtend (of eigenlijk nog nacht) worden we om 05.00 door een grote Jeep opgehaald. Samen met vier andere meiden worden we naar een supermarkt gebracht, waar we de laatste inkopen kunnen doen. Vervolgens brengt de Jeep ons naar Carti, het beginpunt van de boogtocht. Onderweg zien we nog een mooie zonsopkomst achter Panama City’s skyline.  

San Blas eilanden

Aangekomen in Carti zien we de totale groep voor de komende dagen. De tour is volgeboekt, wat betekent dat we met 28 man zijn. Ook gaan er twee gidsen mee, Peche & Chloe, en vier bemanningsleden die ons van punt A naar punt B varen en helpen waar nodig. Deze bemanningsleden behoren tot de Kuna-stam. Het gebied waarin de San Blas eilanden zich bevinden, heet Guna Yala en is eigendom van de Kuna’s. De Kuna’s leven nog volgens traditionele wijze, iets waar we tijdens deze tocht meer over te weten zullen komen. Het is in ieder geval niet mogelijk om zomaar een van de eilanden te bezoeken, daarvoor moet je eerst toestemming vragen aan de Kuna’s. In totaal zijn er 365 eilanden, die we natuurlijk nooit in die vier dagen kunnen bezoeken haha. Per dag zullen we naar een of twee eilanden gaan, zodat we genoeg tijd hebben om te relaxen.  

De groep wordt verdeeld over twee kleine boten en binnen twee uur bereiken we het eerste eiland. De eerste minuten zijn nog spannend en leuk, maar al gauw is iedereen in de boot zeiknat vanwege de hoge golven. Gelukkig is dit ons van tevoren al verteld, waardoor we hierop voorbereid zijn. En bij het zien van het eiland, vergeten we spontaan de helse tocht. Het water is er zó helder dat elke willekeurige foto zo in een toeristische folder kan worden geplaatst (zie video's). We krijgen een heerlijke lunch voorgeschoteld en hierna chillen we nog wat op het strand.

Hierna varen we binnen een half uur naar het volgende eiland, waar we zullen overnachten. Bij aankomst op het eiland claimen we gauw onze hangmatten, want hier zullen we vannacht in slapen. Ik vind het zelf heerlijk om in een hangmat te liggen, maar om erin te slapen is een heel ander verhaal. We spenderen de middag verder met olympische spelletjes en het spelen van volleybal. Als de avond valt worden we getrakteerd op een schitterende zonsondergang. Het avondeten bestaat uit kreeft en allerlei heerlijke salades en quinoa. De sfeer zit er al goed in en we praten wat af onder het genot van een rum cola. Niet teveel, want je wilt geen kater hebben tijdens de heftige boottochten.

De volgende ochtend worden we wakker door het geluid van de zee en het ochtendlicht. Op zich een romantische gedachte, maar ik heb amper geslapen waardoor ik er niet echt van kan genieten op dat moment. Aine heeft daarentegen prima geslapen en veel anderen van de groep ook. Gelukkig doet het lekkere ontbijtje me goed en voel ik me na een koffie weer wat beter. Na het ontbijt varen we door naar het volgende eiland waar we zullen verblijven. Na weer 2,5 uur in de boot gezeten te hebben, komen we zeiknat aan op het eiland. Dit was tot nu toe de heftigste boottocht. In totaal gaan er wel zeven mensen over hun nek! Vandaag bezoeken we maar één eiland, dus dit is gelijk onze overnachtingsplek. Het is weer een plaatje hoor, maar ook hier zullen we weer in hangmatten slapen… Daar denk ik maar nog even niet aan. Voor nu genieten we van het eiland, de gezellige groep, de vele spelletjes die we spelen en het heerlijke eten. Onze groep is trouwens telkens de enige aanwezige op de eilanden. Ondanks dat de eilanden klein zijn, hebben we dus voldoende ruimte. ’s Avonds geeft Peche ons een vuurshow en zitten we rondom een kampvuur. Uiteraard drinken we weer wat rum cola voor het slapen gaan. Helaas drink ik niet genoeg om lekker in slaap te vallen en is het weer een vreselijke nacht. Ook Aine kan dit keer niet goed slapen. Om 04.30 besluiten we op het strand verder te gaan slapen. Een goede keuze, want we vallen allebei als een blok in slaap.

​

Vandaag is alweer dag drie van de tocht. Tijd voor weer een nieuw eiland! Samen met een paar anderen gaan we snorkelen en volleyballen. Ook is er een meisje dat een tatoeage op een van de jongens zijn kont gaat zetten, gewoon met een naald en een potje inkt. Uiteraard komt iedereen even een kijkje nemen hoe dat eraan toegaat. Als ze vraagt wie de volgende is, lopen Aine en ik allebei stilletjes weg. We komen liever met een ander soort souvenir thuis, haha.

Eind van de middag gaan we, verdeeld over 14 houten bootjes, al peddelend naar het laatste eiland. Eindelijk hebben we een normaal bed en hoeven we niet in hangmatten te slapen, yes! Dit eiland is ook een stuk groter en we zullen hier het dorp van de Kuna’s bezoeken. We krijgen een rondleiding door het dorp en leren veel over hun gebruiken. Als een jongen een meisje bijvoorbeeld ten huwelijk wil vragen, moet hij naar het vaste land gaan en zoveel mogelijk hout verzamelen en mee terug nemen naar haar ouders. Of dat albino’s hier als kinderen van de maan gezien worden. Ook krijgen we een traditionele dans te zien, uitgevoerd door een aantal kinderen (zie video's). Op onze laatste avond van deze tocht drinkt iedereen net even wat meer. Aine ook, nadat in een van de andere kamers tientallen enorme kakkerlakken ontdekt worden, haha. Gelukkig vallen we na een hele gezellige avond allebei snel in slaap.

Vandaag zullen we Panama officieel verlaten voor Colombia. Eerst varen we naar een plaatsje waar we na een paar uur eindelijk een uit-stempel van de Panamezen krijgen. Bij aankomst waren alle douaniers namelijk afwezig. Tja, dat heb je nou eenmaal bij zo’n kleine grensovergang. Vervolgens varen we naar Sapzurro, wat tot Colombia behoort. Je hebt hier een mooi strand, waar we lunchen en een ijsje eten. Na de lunch varen we verder naar Capurgana, waar we onze stempel voor Colombia krijgen. Daar gaan we samen met wat anderen geld wisselen. We zullen hier een nacht verblijven, dus Walt en ik gaan snel op zoek naar een kamer. Al gauw vinden we een prima verblijf. We douchen allebei uitgebreid en voelen ons weer als herboren. Tijdens de boottocht moesten we ons namelijk wassen met water uit een ton.

​

’s Avonds zijn we voor het laatst met de hele groep bij elkaar. We eten lasagne en drinken cocktails. Het is weer een gezellige boel! Wel zijn we nog doodmoe van de afgelopen dagen, dus we gaan niet al te laat slapen. Meer over Colombia in de volgende blog!

In totaal zijn we 2,5 week in Panama geweest, maar hebben we niet zoveel gezien als we gehoopt hadden. Wel heeft Panama ons verbaasd wat betreft de schitterende eilanden. Want zeg nou zelf, als je aan Panama denkt, denk je niet aan zulke mooie stranden. De mensen die we ontmoet hebben waren ook onwijs lief. Alleen een beetje jammer dat we een groot gedeelte in bed hebben doorgebracht. Toch kijken we met veel plezier terug op onze tijd hier. We gingen zonder verwachtingen Panama in en kwamen niet teleurgesteld terug. Nu hopen dat dit ook voor Colombia geldt, een land waar menig reiziger helemaal fan van is!