Maleisië - ons laatste land in Zuid-Oost Azië

26 juni 2018 - Kuala Lumpur, Maleisië

(Geschreven door Aine)

Kuala Lumpur

We verlaten Borneo en vliegen naar Kuala Lumpur, onderdeel van het vasteland van Maleisië. Op onze eerste dag lopen we wat door Chinatown, waar ons hostel zich bevindt. Verder bezoeken we een tempel en struinen we over een marktje. Op dag twee gaan we naar meerdere moskeeën, drie malls, een textielmuseum, het KL Forest Eco Park (mooi stukje regenwoud middenin het centrum) en natuurlijk het KLCC park met de bekende Petronas Towers. ’s Middags verruilen we ons hostel voor een mooi appartement, een verrassing voor Walt zijn verjaardag. Het voelt voor heel even weer alsof we samenwonen, heerlijk! ’s Avonds gaan we uit eten bij de Italiaan en doen we drankjes bij de Heli Lounge Bar. De Heli Lounge Bar is overdag een helipad, maar verandert ’s avonds in een bar. Je hebt er een geweldig uitzicht, zonder hek of railing.

Kuala Lumpur Kuala Lumpur Kuala Lumpur Kuala Lumpur Forest Eco Park Kuala Lumpur Kuala Lumpur Kuala Lumpur Kuala Lumpur Kuala Lumpur Ons appartement Lekker borrelen Walt jarig! Walt jarig! ​Heli Lounge Bar Heli Lounge Bar Heli Lounge Bar ​​Uitzicht vanaf de bovenste verdieping

De volgende dag gaan we zwemmen in het zwembad dat bij ons appartementencomplex hoort. Het zwembad bevindt zich op de bovenste verdieping, waardoor je ook hier een heel mooi uitzicht hebt over de stad. Helaas is het wel keihard aan het regenen als we een duik in het zwembad willen nemen, maar ach … van zwemmen wordt je immers ook nat, haha. Bij het zwembad leren we Matt kennen, een Amerikaanse jongen. We wisselen gegevens uit en spreken af de volgende dag samen op pad te gaan. Nadat we wat baantjes trekken en de nodige foto’s maken, checken we uit bij het appartement en gaan vervolgens terug naar het hostel. Helaas weer back to basic… Maar door alle hostels waarderen we zo’n nachtje luxe wel een stuk meer dan eerst, dus het is maar net hoe je het bekijkt. We zijn in ieder geval weer helemaal opgeladen en Walt heeft een leuke verjaardag gehad!

Ontbijtje voor de jarige In het zwembad In het zwembad ​In het zwembad

De volgende dag gaan we samen met Matt en Jason, een vriend van Matt, naar de Batu caves. Dit is een complex van Hindoetempels en grotten. Bij aankomst wordt je verwelkomt door een gigantisch gouden beeld, indrukwekkend om te zien. Om de grotten vervolgens te bereiken moet je wel eerst behoorlijk wat trappen omhoog lopen. De grotten zijn erg groot, maar wat ons vooral opvalt zijn de grote hoeveelheden apen, duiven en toeristen. Je moet haast oppassen waar je loopt! Iets te toeristisch voor ons, maar desondanks wel een hele gezellige ochtend. ’s Middags pakken we de bus naar de Cameron Highlands, een gebied dat bekend staat om de vele theeplantages.

Batu caves Batu caves Batu caves Batu caves Batu caves ​Batu caves Batu caves Grot Met de Amerikanen ;)

Cameron Highlands

We komen in het donker aan bij de Cameron Highlands en als we de bus uitstappen, is het een stuk koeler dan we gewend zijn. Dat komt doordat we ons nu een stuk hoger bevinden. We kunnen ons goed voorstellen dat de Engelsen het hier vroeger heerlijk vonden qua temperatuur. De volgende ochtend beginnen we de dag goed met lokale thee en scones, mmmm..! Na het ontbijt gaan we wandelen langs de vele theevelden. Het is hier echt prachtig! Mooi groen en erg rustig. Onderweg sluit Emeli, een Nederlands meisje, zich bij ons aan en lopen we naar de Bharat theeplantage. We genieten van het uitzicht, maar zien al gauw hele donkere wolken aankomen. We zien het niet zo zitten om 5 km terug te lopen (in de regen), dus we besluiten te liften. Al snel is het raak en pikt een jonge meid in een enorme Range Rover ons op, haha. We lunchen bij een Indiaas tentje en doen de rest van de dag vrij weinig.

Scones! Cameron Highlands - dag 1 Cameron Highlands - dag 1 Cameron Highlands - dag 1 Cameron Highlands - dag 1 Cameron Highlands - dag 1 Cameron Highlands - dag 1

De ochtend daarop gaan Walt en ik naar de Sungai Palas BOH theeplantage. De wandeling daarnaartoe is weer ontzettend mooi. Aangekomen bij de plantage genieten we van een heerlijke ijsthee. Op de terugweg besluiten we weer te liften, en wederom met succes. Zo zijn we op tijd om de bus en boot naar het eiland Penang te nemen.

Cameron Highlands - dag 2 Cameron Highlands - dag 2 Cameron Highlands - dag 2 Cameron Highlands - dag 2 Cameron Highlands - dag 2 Cameron Highlands - dag 2 

Penang

Op Penang verblijven we in de stad George Town. George Town staat bekend om het lekkere eten en de vele muurschilderingen (street art) die er te vinden zijn. En laat dat nou net een ideale combi zijn. Als je door de stad loopt, moet je goed om je heen kijken, want werkelijk overal vind je street art. Sommige muurschilderingen zijn interactief en zorgen voor hilarische kiekjes, zie foto’s! We vermaken ons prima hier, George Town is echt een leuke stad!

Street art Street art Street art Street art Street art Street art Street art Street art Street art Street art Street art Street art Street art 

’s Avonds gaan we naar Penang Hill, waar je een super uitzicht hebt over het eiland. Om daar te komen, stappen we in een klein treintje dat stijl omhoog gaat. Eenmaal boven is het uitzicht inderdaad heel mooi. Op de achtergrond speelt een live-band, dus al met al is het een heel romantisch avondje!

Penang Hill Penang Hill Penang Hill Penang Hill Penang Hill Dusky leaf monkeys

Langkawi

Een boot brengt ons van George Town naar Langkawi. Op Penang hebben we niet kunnen zonnen, dus we hopen dat op Langkawi wel te kunnen doen. Helaas zit het weer niet bepaald mee en is het voornamelijk erg bewolkt. We besluiten daarom een scooter te huren en op pad te gaan. We rijden langs verlaten strandjes en bezoeken het Panorama Park, waar een kabelbaan ons naar mooie uitzichtpunten brengt. Althans… normaal heb je er een mooi uitzicht. Zodra we een bepaalde hoogte bereiken, zien we helemaal niks, op een witte mistmuur na. Een beetje jammer, maar ergens heeft het ook wel weer wat.

Kabelbaan Uitzicht Uitzicht Langkawi  Kokosnoot! Langkawi

Na de kabelbaan rijden we verder, want we hebben nog een paar dingen die we willen zien. Daar komt helaas abrupt een eind aan... Zodra we namelijk bij een tankstation even staan uit te rusten, realiseren we dat mijn mobiel weg is. Vijf minuten geleden hebben we nog gekeken waar een tankstation is, dus hij kan nooit ver weg zijn. Toch kunnen we hem nergens vinden, waarschijnlijk uit Walt zijn broekzak gevallen onderweg. Na heel wat zoeken, besluiten we terug naar ons guest house te gaan. Daar ligt Walt zijn mobiel namelijk en zo kunnen we mijn mobiel proberen te bereiken. We beseffen maar al te goed dat dit waarschijnlijk een verloren zaak is, maar er zit niets anders op dan het te proberen. We blijven bellen, maar niemand neemt op. We geven de hoop telkens meer op. Maar net op het moment dat we de hoop bijna opgeven, neemt er iemand op! Degene die belt kan geen Engels, maar gelukkig kan een jongen bij ons guest house ons helpen. Hij vertelt ons waar we het mobieltje kunnen ophalen. We springen allebei een gat in de lucht en rijden snel met de scooter naar de afgesproken locatie. En ja hoor, daar staat een oude man ons op te wachten met mijn mobieltje in zijn hand. Ik kan hem wel zoenen, haha! Aangezien hij geen Engels spreekt, kan hij ons niet helemaal uitleggen waar hij mijn mobiel gevonden heeft, maar aan de barsten te zien, moet hij inderdaad ergens gevallen zijn. We bedanken hem 100 x en geven hem een welverdiende vindersloon. Wat een geluk weer, dit kan alleen ons overkomen, haha! De oplettende lezer weet dat dit niet de eerste keer is dat zoiets ons overkomt. Eerst vergat Walt zijn mobiel in Laos en vervolgens vergat ik de camera in de Filipijnen. Iets met een ezel..?! Azië staat wat betreft het vergeten van dingen niet bepaald goed bekend, maar wij zijn het tegenbewijs dat er zeker nog genoeg eerlijke mensen zijn! “Faith in humanity restored”, haha!

Dit voorval draagt uiteraard bij aan onze mening over Langkawi. Niet het allermooiste eiland, maar er hangt een hele prettige sfeer. Wel moet ik zeggen dat dit waarschijnlijk ook komt doordat het laagseizoen is. Het is ontzettend uitgestorven op het eiland, iets wat wij natuurlijk totaal niet erg vinden haha. Lage prijzen en weinig toeristen, perfect! Op het weer na dan… Het regent hier momenteel erg veel, waardoor we besluiten verder te reizen. Naar Koh Lipe, een Thais eiland wel te verstaan. Toen we in Thailand waren, hebben we dit eiland helaas overgeslagen vanwege tijdgebrek. Vanuit Langkawi vaar je binnen een uur naar Koh Lipe, ideaal dus!

Langkawi Langkawi Langkawi

Koh Lipe

’s Ochtends nemen we de boot naar Koh Lipe. Uiteraard moeten we wel even langs de douane omdat we naar een ander land gaan, maar dat is geen probleem. De grensovergang gaat onwijs snel en gemakkelijk. Als we aankomen op Koh Lipe, zijn we blij verrast. Felblauw water en onwijs wit zand, wat een paradijs! Al snel vinden we een fijne kamer voor een zacht prijsje en kan het relaxen weer beginnen. Maar zoals altijd wordt het plotseling erg bewolkt, net nadat wij ons van top tot teen hebben ingesmeerd. Gelukkig blijft het overdag wel droog. ’s Avonds komt het daarentegen met bakken uit de hemel. Maar snel gaan slapen!

Koh Lipe Koh LipeKoh Lipe ​Koh Lipe

De volgende ochtend is het heel bewolkt en regent het ook nog eens, fijn… Dan maar één van onze favoriete hobby’s beoefenen: ETEN! En dat Thaise eten is zó lekker! Stiekem wel mijn favoriete keuken van Azië! De drie dagen dat we hier zijn, bestellen we al onze favoriete Thaise gerechten, smullen maar! Op onze laatste dag schijnt de zon gelukkig weer en genieten we van het prachtige eiland. Ook hier is het compleet uitgestorven vanwege het laagseizoen. We zijn trouwens ook nog net op tijd, want het is nu mei en vanaf juni gaan er geen dagelijkse boten meer naar Koh Lipe vanwege het regenseizoen. Met een goed gevoel verlaten we Koh Lipe. Op naar de volgende bestemming: the Perhentian Islands!    

Koh Lipe Koh LipeKoh Lipe Koh Lipe  

Perhentian Kecil    

The Perhentians bestaat uit twee eilanden: Perhentian Kecil en Perhentian Besar. Kecil betekent letterlijk het kleine eiland en Besar betekent het grote eiland. Wij kiezen voor het kleine eiland, aangezien het daar meer ‘budget-vriendelijk’ schijnt te zijn. Ondanks het laagseizoen (vanwege de Ramadan) kost het ons behoorlijk wat moeite om een kamer te vinden. Niet omdat alles vol zit, maar omdat alles behoorlijk duur is en je er weinig voor terug krijgt. Uiteindelijk vinden we een prima kamer, althans dat denken we – zo meer hierover.             

Overdag heeft het eiland geen elektriciteit, op wat resorts na, dus we leggen onze spullen in de kamer en gaan dan naar het strand. Ons verblijf ligt gelijk aan het strand, dus we hoeven niet ver te lopen. In eerste instantie vinden we het eiland een beetje tegenvallen. Het is niet zo mooi als we van anderen gehoord hebben (tja, we zijn immers al behoorlijk verwend) en het strand staat best wel vol met allemaal duik- en eettentjes (hoewel er niet veel toeristen zijn). Dat we het eiland niet zo mooi vinden, heeft ook te maken met het weer. Als het bewolkt is, ziet het water er namelijk veel minder mooi uit. Gelukkig gaat al gauw de zon schijnen en ziet het er gelijk stukken mooier uit. Fijne eerste dag! ’s Avonds als we de kamer binnenlopen, schiet er een enorme kakkerlak weg… We proberen met man en macht hem te doden, maar hij is ons te snel af en we raken hem kwijt. Normaal gesproken zou ik geen oog meer dicht doen, maar ik ben zo moe dat ik gelijk in slaap val. Een stap in de goede richting, haha!  

Perhentian Kecil Perhentian KecilPerhentian Kecil Perhentian Kecil Perhentian Kecil  ​Perhentian Kecil   

De volgende dag gaan we uiteraard weer naar het strand. Veel meer kun je hier ook niet doen, op duiken en snorkelen na. Het water is hier heel rustig en onwijs helder. We zien dan ook veel mensen het water op gaan om te duiken. Ergens begint het bij mij te kriebelen om weer te gaan duiken. Walt heeft daar in eerste instantie niet zo’n zin in, maar uiteindelijk weet ik hem over te halen. We informeren bij een aantal duikscholen en kiezen er dan een uit waar we morgen een opfriscursus gaan doen. Het is namelijk al 7 maanden geleden dat we voor het laatst (en eerst) hebben gedoken. Als we naar bed gaan, zien we weer meerdere kakkerlakken, waarvan we één grote te pakken krijgen. Ik bedenk bij mezelf dat ik gister ook prima heb kunnen slapen, dus dat dat vandaag ook wel moet lukken. Terwijl Walt al slaapt, lig ik rustig een boek te lezen tot ik iets vanuit mijn ooghoek zie bewegen. Er loopt een ENORME kakkerlak langs Walt z’n hoofd. Gillend maak ik Walt wakker, die vervolgens zelf schreeuwend wakker wordt, haha. Zodra Walt doorheeft wat er aan de hand is, gooien we het matras van het bed. Maar het is al te laat… De kakkerlak zit achter het bed, dat vastzit aan de muur. Daar gaan we dus nooit meer bij komen. We mogen van kamer wisselen, maar we weten allebei dat we hier nergens meer lekker gaan slapen. En dus gaan we om 01.00 ’s nachts op zoek naar een andere kamer. Dat is geen succes op zo’n klein eiland waar het laagseizoen is, kan ik je vertellen. Op wat dronken backpackers na, ligt iedereen al te slapen. Uiteindelijk zien we bij een duikschool nog licht branden en lopen we daar naar binnen. Ze hebben nog een kamer over, dus wij zijn blij. De kamer ziet er minder goed uit dan de vorige, maar hier hebben we (nog) geen kakkerlakken gezien, wat voor ons (maar vooral voor mij) momenteel veel zwaarder weegt. We verplaatsen onze spullen en vallen om 02.00 als een blok in slaap.

Al vroeg staan we op voor onze opfriscursus. Gister had ik er nog heel veel zin in, maar op dit moment ben ik zo nerveus dat ik het niet meer zie zitten. De vorige keer in Koh Tao spookt nog door mijn hoofd, vooral dat ik telkens zo duizelig werd onderwater. Maar daar waren de omstandigheden een stuk slechter: het zicht was heel slecht, het regende, er stond redelijk wat stroming en de golven waren erg hoog. Hier schijnt de zon, het water is onwijs helder en er zijn amper golven. Zodra we in het water springen, zijn alle zenuwen dan ook spontaan weg en heb ik er weer heel veel zin in. We moeten wat oefeningen doen, maar die gaan gelijk goed, waardoor we veel tijd over hebben om lekker rond te zwemmen. We zien echt heel veel mooie vissen en zelfs twee blauwgespikkelde pijlstaartroggen, jammer dat we de onderwatercamera niet bij ons hebben! Als we weer boven komen zijn Walt en ik super enthousiast, wat een verschil met Koh Tao zeg! We vinden het zelfs zo leuk dat we gelijk nog een duik boeken voor de volgende dag.

Ook de volgende duik vinden we weer geweldig. De onderwaterwereld is hier echt schitterend (zie video's). We zien dit keer weer heel veel vissen, mooi koraal en zelfs een bamboehaai! Naast het duiken, doen we ook nog een snorkeltripje. We snorkelen op vier verschillende plekken, allemaal weer erg mooi. We zien uiteraard weer allemaal vissen, twee schildpadden en een grote rog (geen idee wat voor een). Maar één plek springt er toch echt uit voor ons en dat is de plek waar we met onwijs veel zwartpuntrifhaaien zwemmen. En die zijn een stuk groter dan verwacht! Bij de eerste die ik zie, moet ik even slikken. Deze haaien zijn een stuk groter dan de bamboehaai die we gister hebben gezien.  Sommigen zijn wel meer dan een meter lang! Maar wat is dit gaaf zeg! Terwijl je rustig zwemt, schiet er uit het niets opeens een haai langs. Het doet me een beetje aan de film ‘Jaws’ denken (zie video's). 's Avonds gaan we een hapje eten en cocktails drinken met vier Duitsers die we ontmoet hebben, gezellig avondje!

Duiken DuikenDuiken Duiken Yellow boxfish Snorkelen Snorkelen Snorkelen Schildpad

Een geweldige afsluiter van onze reis door Maleisië. Eerlijk gezegd hadden we geen hoge verwachtingen van dit land, maar Maleisië heeft ons positief verrast. Wat hebben wij genoten van onze laatste weken in Zuid-Oost Azië hier! Lieve mensen, mooie natuur en heerlijke eilanden. En het reizen was hier onwijs makkelijk doordat bijna iedereen hier Engels spreekt, ook wel eens fijn! We zullen hierna nog vier dagen in Hangzhou (China) verblijven, maar dan zit ons Azië avontuur er alweer op. Ik kan niet eens beginnen te omschrijven hoe erg we het hier naar ons zin hebben gehad. De afgelopen negen maanden zijn echt voorbij gevlogen. En voor de mensen die nog niet op de hoogte zijn van onze plannen: niet getreurd, het reizen bevalt zo goed dat we besloten hebben om nog een paar maanden weg van huis te blijven. Na Hangzhou gaan we voor vier dagen naar Los Angeles en daarna vliegen we naar Mexico! Wordt vervolgd dus…😉

Foto’s

6 Reacties

  1. Rik:
    26 juni 2018
    Wat een gave trip maken jullie!
    En zo leuk om mee te lezen en kijken wat jullie allemaal meemaken.
    Het is al 1000 keer gezegd maar geniet er optimaal van met elkaar.

    Groetjes, Rik.
  2. Sjors en Anja:
    26 juni 2018
    Ik ben weer helemaal op de hoogte en in Mexico komt Lisanne naar jullie toe. Dat zal een blij weerzien zijn! Veel plezier met zijn drieen!
  3. Annelies en Jos:
    26 juni 2018
    Prachtige foto's weer en een heerlijk verslag om te lezen. Leuk dat jullie het zo naar jullie zin hebben gehad in Azië. Op naar de volgende bestemming: Midden -en Zuid Amerika!!!!!......maar daarna graag weer richting Nederland :) Dikke kus van Annelies en Jos
  4. Jolanda en paul:
    27 juni 2018
    Weer genoten van jullie belevenissen. Nu op naar Mexico, veel plezier daar, en leuk dat Lisanne jullie op komt zoeken!
  5. Doreen:
    28 juni 2018
    Een hele leuke verhaal weer.... met mooi foto's en video's. Op naar deel 2 van jullie reis! Enjoy! xxx
  6. Saskia:
    30 juni 2018
    Perfecte timing dit verslag, ik heb helemaal zin in Maleisië! Jullie veel plezier in Mexico!

    Xx