Laos - het land van de vele watervallen en grotten

(Geschreven door Walter)

Don Det (4000 islands)

Vandaag reizen we per bus en boot de grens over naar Don Det in Laos. Voordat we de bus pakken, wachten we braaf bij het busstation. Aangezien de bus (maar) 1,5 uur te laat is, raken we aan de praat met een meisje dat ook op de bus zit te wachten. Al snel komen we erachter dat zij ook Nederlands is en ook uit de regio Delft komt. Blijkt ze gewoon uit Schipluiden te komen en een aantal familieleden van mij te kennen! Hoe klein kan de wereld soms zijn…

De bus brengt ons naar de pier waar we moeten overstappen op een kleine boot naar Don Det. Het is al laat in de avond als we aankomen, maar we vinden al gauw een heerlijke kamer voor een zachte prijs. Tevens vinden we een leuk restaurantje dat we gelijk benoemen tot ons stamcafé, aangezien het eten er heerlijk is en ook nog eens goedkoop.

De volgende dag kan het verkennen van Don Det beginnen. Don Det is een klein eilandje dat deel uitmaakt van de ‘4000 islands’. Denk hierbij niet aan mooie tropische eilandjes, want de eilandjes liggen in de Mekong rivier. Wel schijnt de sfeer er erg relaxt te zijn. We huren twee fietsen en gaan op pad. Het is erg warm en daarom fietsen we wat langzamer dan gebruikelijk. Gelukkig hebben we genoeg tijd. Het eiland is behoorlijk uitgestorven, maar we genieten van de rust. Ook fietsen we naar Don Khon, een eilandje naast Don Det. De twee eilanden zijn namelijk met elkaar verbonden via een brug. Op Don Khon bezoeken we een mooie waterval en relaxen we wat in een hangmat. Het leven hoeft zo slecht nog niet te zijn!

Pakse

Na twee dagen op Don Det verlaten we het eiland en reizen we naar de volgende bestemming: Pakse. Vanuit Pakse kun je een mooie scootertocht doen door het Bolaven Plateau, een mooi gebied met veel watervallen en grotten. Het schijnt een mooie rit te zijn en niets is minder waard. Wat een heerlijk gevoel om weer op pad te zijn en gebieden te verkennen. Dit is hetgeen wat wij het liefst doen. We rijden door bergdorpjes waar iedereen met een lach op hun gezicht naar ons zwaait.

De eerste stop van de dag is een koffieplantage waar we een rondleiding krijgen en een kop koffie mogen proeven. Je weet dat de koffie goed is als zelfs Aine het lekker vindt, haha. Ook plukt de gids nog een blad van een boom, waarop allemaal grote rode mieren zitten. Hij doodt de mieren door het blad op te rollen en stopt er dan een paar in zijn mond. “Now you try” zegt hij met een grote lach op zijn gezicht. Het Duitste stel waarmee wij de rondleiding krijgen bedankt vriendelijk, maar na even te aarzelen besluiten Aine en ik wel te proeven. En wat blijkt, het is helemaal niet vies! Het smaakt een beetje naar limoen, haha!

          ​ 

Verder bezoeken we nog twee watervallen. Na zo’n 100 km gereden te hebben, besluiten we te overnachten in het het kleine dorpje Tad Lo. Hier slapen we voor maar €1,25 per persoon – onze goedkoopste accommodatie tot nu toe. Uiteraard erg basic, maar wel weer een ervaring op zich!

De volgende dag stoppen we weer bij twee prachtige watervallen, waar we uitgebreid de tijd nemen voor wat foto’s. We zijn er inmiddels wel achter dat Laos vol zit met watervallen en grotten, haha! Helaas slaat het weer rond het middaguur om, waardoor we besluiten om maar snel terug te gaan naar Pakse. Daar pakken we de bus naar Thakhek. De bus wordt hier zoals gewoonlijk overspoeld met verkopers die allemaal hetzelfde verkopen. Wij zijn hier uiteraard al aan gewend, maar mocht je hier niet bekend mee zijn, dan is het best grappig om te zien (zie video’s).   

        ​ 

Thakhek

De volgende bestemming in Laos is Thakhek, want ook hier schijn je een erg mooie meerdaagse scootertocht te kunnen doen. Helaas zijn de weergoden niet met ons gezind, want we zijn hier tijdens een aantal erg koude dagen. Waar wij in Pakse nog temperaturen hadden van rond de 20 graden, is de gemiddelde temperatuur nu opeens 9 graden. We hebben echt pech met het weer, want de week voor en na onze scootertocht ligt de temperatuur weer boven de 20 graden… Maar we beginnen alsnog vol goede moed en met de nodige lagen kleding aan de scootertocht.

De omgeving is erg mooi, maar dit wordt tenietgedaan door de temperaturen. Al gauw vinden het niet meer fijn om verder te rijden en besluiten we rond het middaguur te stoppen en een guesthouse te vinden. Ons verblijf is erg basic en duidelijk niet gemaakt voor de wat koudere nachten. Het is namelijk een houten hutje, waar de wind zo naar binnen waait. Gelukkig krijgen we wel drie dekens mee. De rest van de dag liggen we met al onze lagen kleding aan onder de dekens. Langzamerhand warmen we wat op, maar zodra de zon ’s avonds ondergaat, daalt de temperatuur nog meer. Maar hopen dat het morgen iets warmer is!

Helaas is het ook de tweede dag ontzettend koud. We stoppen dan ook regelmatig bij kleine wegrestaurantjes voor wat hete thee of soep. Bij één van deze pauzes zit er wel heel gek taai vlees door de soep. Geen idee wat het nou precies is, maar niet iets wat we normaal gesproken eten in ieder geval. Ook stoppen we om de zoveel minuten om even een ‘opwarmdansje’ te doen, haha. In de namiddag regelen we alvast een slaapplek en rijden we door naar de Konglor Cave. Dit is een 7,5 km lange grot waar we met een privébootje naar binnen gaan (zie video’s). Vervolgens moeten we een stuk door de grot lopen. Aine vindt dit wat minder, aangezien de grot vol zit met enorme en voor ons onbekende insecten, haha. Daarna stappen we het bootje weer in en zien we veel mooie stalagmieten en stalactieten. Helaas knallen we met de boot tegen een rots aan waardoor de boot volloopt met water. De Laotiaanse gids/bestuurder van de boot schreeuwt van alles naar ons, maar wij hebben geen idee wat hij nou bedoelt. We proberen hem maar te helpen door met onze handen het water uit de boot te scheppen. Bij terugkomst wordt onze gids vierkant uitgelachen door zijn vrienden. Voor ons een teken dat het vollopen van de boot niet dagelijks gebeurt. Helaas voor ons zijn onze kleren kletsnat. Inmiddels is het al avond en is de temperatuur gedaald naar vier graden. De terugrit van ca. 50 km naar ons guest house is dan ook een hel. Klappertandend en met blauwe lippen komen we eindelijk aan bij ons verblijf. We nemen allebei een warme douche, maar het water wordt telkens weer koud. In een poging op te warmen gaat Aine zelfs met deken en al in het restaurant van het guest house zitten. Allereerst kijken er nog wat mensen raar op, maar al gauw wordt dit idee door meerdere reizigers gevolgd. Het voelt al snel alsof we op een slaapfeestje zijn beland, haha.

               ​

De derde dag van deze tocht schijnt eindelijk eens het zonnetje weer en merken we dat dit ons gelijk goed doet. Vandaag staat een lange rit van zo’n 150 km terug naar Thakhek op de planning, dus we vertrekken vroeg. Onderweg rijden we door mooie landschappen en genieten we weer wat meer doordat het wat warmer is. Als we in Thakhek aankomen boeken we voor diezelfde dag nog een nachtbus om naar Vientiane, de hoofdstad van Laos, te gaan. Al krijgt dit nog wel een staartje, aangezien de bus ons rond middernacht zou ophalen. We zitten gezellig met een aantal andere reizigers te wachten en lachen wat af, totdat we ons beseffen dat het al 2.00 ’s nachts is en de bus nog steeds niet voorbij gekomen is.  We maken de eigenaar van ons guest house wakker en vragen wat er aan de hand is. Blijkbaar is hij helemaal vergeten om de buschauffeur te bellen en te vertellen dat hij ons moet oppikken… Snel proppen we ons in de auto van de guest house eigenaar en begint hij te racen om de bus, die inmiddels al voorbij Thakhek is, in te halen. Na een half uur hebben we de bus eindelijk ingehaald. Ik wil net de bus instappen als ik me realiseer dat ik door alle chaos vergeten ben mijn mobiel te pakken die nog bij de receptie in de oplader zit. Binnen één minuut moet ik kiezen wat we doen. Óf terug gaan voor mijn mobiel en de bus missen, óf hopen dat de guest house eigenaar eerlijk genoeg is om hem op te sturen. Ik kies voor de laatste optie en hoop maar dat hij te vertrouwen is. We hebben nog geen accommodatie in Vientiane, dus we wisselen snel gegevens uit en dan stappen we alsnog de bus in.  

Vientiane

Als we in Vientiane aankomen, heeft Aine via Facebook contact met de guest house eigenaar over mijn mobiel. Hij kan alleen slecht Engels dus we begrijpen er niks van en hij verandert telkens het plan. Uiteindelijk snappen we dat hij het mobieltje meegeeft aan een bus die morgenochtend vanaf 07.00 kan aankomen. De bussen hebben hier nogal eens vertraging, dus wanneer de bus precies aankomt blijft een raadsel. Op hoop van zegen en enkel met het kentekennummer van de bus ga ik de volgende ochtend naar het busstation. Na een tijdje wachten komt eindelijk de juiste bus aan. Ik loop naar de chauffeur toe en vraag of hij mijn mobiel heeft. Hij kijkt mij wazig aan en schudt dan met zijn hoofd. Even ben ik bang dat iemand mijn mobiel in eigen zak heeft gestopt, maar dan stapt er een vrouw de bus uit en loopt naar mij toe. Ze doet haar tas open, haalt mijn mobiel eruit, geeft hem aan me en loopt dan weer weg. Blijkbaar heeft de guest house eigenaar mijn mobiel dus aan een willekeurige passagier meegegeven, haha. Maar wat een geluk, ik heb mijn mobiel terug en daar gaat het om!

De hoofdstad van Laos is trouwens een relatief kleine stad vergeleken met andere Aziatische hoofdsteden. Ook wel eens lekker om mee te maken! We lunchen met een Nederlands meisje dat we hebben ontmoet, winkelen wat en bekijken de zonsondergang. Maar aangezien er weinig hoogtepunten te vinden zijn, besluiten we de volgende dag de bus naar Vang Vieng te pakken. De weg naar Vang Vieng bestaat uit allemaal haarspeld bochten en gevaarlijke bergweggetjes. Dat de weg gevaarlijk is krijgen we helaas maar al te goed mee. Onderweg stopt ons busje namelijk omdat er net voor ons een dodelijk ongeval heeft plaatsgevonden. Ik zie hoe de omgekomen man door vijf man uit de berm wordt getild. Behoorlijk heftig om mee te maken.

Vang Vieng

Als we ’s avonds aankomen in Vang Vieng zoeken we eerst naar accommodatie. Nadat we een geschikt hostel hebben gevonden, lopen we wat rond door het dorpje. Blijkbaar is Vang Vieng één van de goedkoopste plekken ter wereld om een luchtballonvaart te maken. We zien dan ook overal advertenties hiervoor. Een luchtballonvaart staat bij ons allebei nog op de bucketlist en het begint bij elke advertentie meer te kriebelen. Spontaan als wij zijn, besluiten we een tocht voor de volgende ochtend te boeken. De volgende dag worden we om 06.00 opgehaald en nadat de drie luchtballonen klaar zijn, stappen we allemaal in. Het is echt een adembenemende ervaring om zo hoog in de lucht te zijn. En we boffen met het weer, want we hebben een schitterende zonsopkomst en doordat er vrijwel geen wolken zijn een prachtig uitzicht over de omgeving (zie video’s). We prijzen ons dan ook wederom gelukkig. Verder staat Vang Vieng vooral bekend om het tuben in de rivier. Dit slaan wij alleen over omdat het te koud is. Wel huren we nog voor één dag een scooter om de omgeving te verkennen.  

       ​   

Luang Prabang

De volgende dag arriveren we in Luang Prabang. Daar aangekomen regelen we eerst ons visum voor Vietnam. Verder lopen we door we de markt heen, bezoeken we tempels en beklimmen we een trap naar een mooi uitzichtpunt. De rest van de dag gebruiken we voor het plannen van de reis door Vietnam, aangezien Aine haar ouders daar langs zullen komen.

         ​

Omdat we drie dagen moeten wachten totdat het visum voor Vietnam klaar is, doen we de dagen hierna lekker rustig aan. Wel bezoeken we nog de Kuang Si watervallen. Bij aankomst loop je eerst door een opvangplek voor mishandelde beren. Vervolgens kom je bij de watervallen terecht. De watervallen hebben een prachtige blauwe kleur en bestaan uit meerdere plateaus. Van tevoren heeft Aine een blog gelezen waarin staat hoe je bij een ‘secret pool’ kunt komen. Wij vinden het altijd leuk om van de gebaande paden te wijken en gaan dan ook snel op zoek naar deze verborgen plek. Om er te komen dien je eerst over een hek te klimmen waar “No entry” staat.  Vervolgens is het een korte wandeling en wat geklim en geklauter. Uiteindelijk komen we bij de geheime plek aan. Je bevindt je hier bovenop de waterval en kijkt zo neer op de menigte die beneden staat (zie video’s). Wij zijn er helemaal in ons eentje, een groot contrast met de drukte beneden. Na een paar minuten lopen we weer voldaan naar beneden. Wat zijn de Kuang Si watervallen toch prachtig!  

       ​​    

Ook willen we vroeg opstaan om de bekende Tak Bat (aalmoesronde) mee te maken. Maar Aine ligt zo lekker en heeft er geen zin in, dus ga ik in mijn eentje op pad. Rond 05.30 gaan monniken de straat op om eten te krijgen van de lokale bevolking. Althans zo hoort het te gaan. In Luang Prabang zijn het bijna alleen maar luidruchtige Chinezen die klaar zitten om de monniken eten te geven. De toeristen houden zich totaal niet aan de regels zoals afstand houden, stil zijn en foto’s maken zonder flits. De Laotianen zelf vinden het ook vreselijk hoe het er hier aan toegaat. Wij hebben gelukkig al heel vaak in andere plaatsen gezien hoe monniken bij de mensen langsgaan voor aalmoezen, maar dan zonder toeristen.

Verder houden we ons in Luang Prabang vooral bezig met eten. Laos staat namelijk bekend om haar Franse invloeden en op veel plekken kun je heerlijke stokbroden, croissantjes en chocoladebroodjes vinden. Er zijn hier heel veel bakkertjes en al gauw voelt het alsof ik op de camping in Zuid-Frankrijk sta, haha. Aine vindt het uiteraard ook heerlijk om na al die maanden rijst met kip weer eens een lekker gevuld stokbroodje te eten.

Nong Khiaw

Zodra ons visum voor Vietnam klaar is besluiten we om door te reizen naar Nong Khiaw. Dit is een bergdorpje in het noorden van Laos en ligt op de route naar de grens met Vietnam. Tijdens de rit ondervinden we nog een klein probleempje met het busje, aangezien er bij het tankstation per ongeluk benzine i.p.v. diesel in wordt gegooid. Best knap aangezien er drie keer op en rondom het klepje DIESEL staat, haha. De Laotianen staan eerst lachend en schaapachtig naar het busje te kijken. Want zo gaat dat hier; als er iets fout gaat wordt er niemand boos, maar wordt het vooral weggelachen. Toch wel anders dan bij ons in Nederland. Vervolgens proberen vier verschillende mensen tevergeefs allerlei dingen om de benzine eruit te krijgen. Uiteindelijk geven ze op en besluiten ze maar de tank van het busje eruit te halen en ondersteboven te houden zodat de benzine eruit loopt (zie video’s). Uiteraard staan ze ook gewoon rondom het busje te roken, terwijl er overal benzine op de grond ligt. Toch wel hilarisch om te zien hoe ze dit soort dingen hier oplossen. Maar zodra de tank leeg is, wordt er opnieuw getankt. Dit keer wordt er gelukkig wel diesel ingegooid en kunnen we de reis voortzetten. We komen in de namiddag aan in Nong Khiaw en vinden gelijk een fijne kamer om te verblijven. We lopen wat door het schattige stadje en genieten van het uitzicht over de rivier. Ook leren we dat Laos het meest gebombardeerde land ter wereld is! Dit heeft te maken met de Vietnamoorlog. De Amerikanen wilden namelijk voorkomen dat het communisme de overhand zou krijgen in Laos, het buurland van Vietnam. Ook probeerden ze zo de ‘Ho Chi Minh trail’ (bevoorradingsroute) te stoppen. In het noorden van Laos zie je nog goed dat het gebied zwaar gebombardeerd is geweest. Bewoners gebruiken oude bommen en andere oorlogsvoorwerpen voor van alles en nog wat (bankjes, bloempotten, decoratie, etc.).  

De volgende ochtend staat er een flinke wandeling op het programma, want we willen naar een uitkijkpunt toe dat heel mooi schijnt te zijn. Na ongeveer 1,5 uur steil omhoog lopen, komen we erg vermoeid en bezweet aan, maar het uitzicht is het zeker waard. We zijn zelfs zo hoog geklommen dat we ons nu boven de wolken bevinden. We kijken neer op een laag van wolken waarbij de bergtoppen uitsteken (zie video’s). Echt onwijs gaaf! Zodra we weer terug naar beneden lopen, zien we halverwege dat de wolken langzaamaan wegtrekken, waardoor je het stadje beneden ziet liggen. Maar we moeten snel afdalen, want over een uur gaat onze boot naar Muang Ngoi alweer.  

Muang Ngoi

Bij aankomst blijkt er maar één echte straat te zijn waar alle guest houses en restaurantjes zich bevinden. Helaas is dit plekje niet meer zo idyllisch als wij hadden gelezen. Gelukkig is het in het noorden van Laos wel weer lekker warm en zonnig, dus met goede moed beginnen we de volgende dag met een wandeling naar het nabijgelegen dorpje Ban Na. Waar we in Muang Ngoi soms al het idee hebben dat de tijd stil staat, is het in dit dorpje helemaal terug in de tijd. In totaal lopen we 10 km en onderweg bezoeken we ook nog twee grotten. De wandeling door de natuur is erg mooi en overal lopen kippen, buffels, hangbuikzwijnen en geiten. De omgeving van Muang Ngoi is dus wel nog steeds heel leuk!

       ​  

Muang Khua

Vandaag gaan we per boot naar onze laatste bestemming in Laos: Muang Khua. Per boot verlaten we Muang Ngoi en tijdens de boottocht, die een aantal uur duurt, merken we dat de temperatuur weer langzaam daalt. Enigszins bevroren komen we ’s avonds aan in Muang Khua. De volgende dag lopen we wat rond en verkennen dit schattige dorpje. Er is een mooie hangbrug te vinden en een markt waar van alles wordt verkocht. Zo zien we eekhoorns, (buidel)ratten en mollen voorbij komen, echt alles eten ze hier. Aine koopt alvast een paar handschoenen, want het is in het noorden van Vietnam momenteel erg koud. De volgende dag staan we al om 05.00 op zodat we de bus van 06.00 kunnen pakken. Samen met wat anderen staan we te wachten, maar er komt maar geen bus. Om 10.00 kan iemand ons eindelijk vertellen dat de ochtendbus niet meer zal komen (niet dat we daar nog op hoopten, haha). Fijn, de hele ochtend in de kou staan klappertanden voor niks. Gelukkig komt er om 11.00 alsnog een bus en kan de rit naar Vietnam eindelijk beginnen!

        ​ 

Al met al is Laos een mooi en rustig land met vriendelijke mensen. Een land waar we vast nog eens naar terug zullen verlangen als we in hectische gebieden zijn. Toch is Laos niet onze favoriet, wellicht ook doordat we het geregeld zó koud hebben gehad, dat we gewoon niet meer konden genieten van de omgeving. Desondanks zijn we toch blij dat we Laos hebben gezien. Een land zonder hele bekende highlights, maar wel met prachtige natuur.