Verrassend Cambodja

(Geschreven door Aine)

Koh Kong

Met veel tegenzin nemen Walt en ik afscheid van het prachtige Thaise eiland Koh Kood. We gaan vandaag namelijk de grens over naar Cambodja. Om daar te komen, moeten we eerst met de boot naar het vaste land van Thailand. Vervoer naar de haven en boottickets hebben we van tevoren al geregeld, dus om 08.00 staan we keurig op tijd te wachten op de tuk-tuk. Uiteraard staat er nog niemand voor de deur, maar we zijn inmiddels wel gewend dat de aangegeven tijd nooit klopt. Om 08.40 beginnen wij ons toch af te vragen waar de tuk-tuk blijft, omdat de boot om 09.00 vertrekt. Zoals gewoonlijk worden wij gerustgesteld met het welbekende “No wollies” (geen zorgen). Maar als het bijna 09.00 is, vragen we aan de eigenaresse van ons guest house of ze toch even kan bellen. En ja hoor… ze zijn ons helemaal vergeten. Snel komt er een tuk-tuk aangesjeesd die ons naar de haven brengt. Daar staat de boot gelukkig nog op ons te wachten. Na wat vuile blikken van medepassagiers kan de reis naar Cambodja eindelijk van start gaan!

Aangekomen op het vaste land, worden we in een klein busje naar de grens gereden. We gaan bij Hat Lek de grens over, een grensovergang die berucht is vanwege de vele scams. Wij hebben ons van tevoren goed ingelezen en zijn op het ergste voorbereid. Maar eigenlijk valt het allemaal best mee. We moeten alleen wel $5 meer betalen voor ons visum, zogenaamd omdat de visumkosten net verhoogd zijn. We weten uiteraard dat dit niet waar is, maar na een kleine discussie betalen we toch maar. We hebben namelijk geen zin om uren te moeten wachten in de brandende zon, zodat we $5 besparen.

In Cambodja betalen ze trouwens met twee valuta: de Amerikaanse Dollar en de Cambodjaanse Riel. Dollars worden voornamelijk voor grotere bedragen gebruikt, terwijl je Riel bijvoorbeeld gebruikt wanneer je op straat wat te eten haalt. Soms betaal je echter in Dollar en krijg je het wisselgeld in Riel. Dit is in het begin best even wennen en we moeten goed controleren of mensen wel echt het juiste bedrag teruggeven. Eenmaal de grens over, verblijven we één nacht in Koh Kong. Geen boeiend stadje, maar wel leuk om even doorheen te lopen, aangezien hier nauwelijks toeristen zijn. We boeken voor de volgende dag een bus naar Sihanoukville, een kustplaats die vergeleken wordt met Scheveningen.   

Sihanoukville

In Sihanoukville aangekomen, zoeken we een hostel en gaan vervolgens naar het strand. Zoals verwacht is het er behoorlijk toeristisch, maar qua drukte valt het gelukkig mee. We besluiten vandaag even mee te doen met alle toeristen, omdat we stiekem wel een beetje trek hebben in een Westerse maaltijd. We kiezen allebei voor een calzone, erg lekker! Ons etentje wordt echter abrupt verstoord wanneer Walt opeens overeind springt. Er kruipt namelijk een kakkerlak uit zijn broek… IEHLLL. Iedereen die mij ook maar een beetje kent, weet dat ik panisch ben voor die beesten, dus ik wil zo snel mogelijk weg uit dat restaurant. Binnen één minuut eten we ons toetje op en zijn we weg. De rest van de avond heb ik overal jeuk. Snel slapen en deze avond proberen te vergeten!

Koh Rong

De volgende ochtend pakken we de boot naar Koh Rong, een eiland dat net voor de kust van Sihanoukville ligt. Aangezien we net van Thailand komen en daar de meest prachtige stranden hebben gezien, proberen we niet teveel te verwachten van het eiland. Bij aankomst zijn we echter blij verrast. Mooi wit zand en een helder blauwe zee, een eiland dat zeker niet onderdoet voor de Thaise eilanden. Als accommodatie vinden we een tentje dat midden op het 4K-Beach staat. Dat betekent dus met een super uitzicht wakker worden (zie video’s). Wel is het zo’n 45 minuten lopen vanaf de pier, waaronder 15 minuten door de jungle. Dat vinden wij gelukkig totaal niet erg en we vinden het al snel heerlijk op dit eiland. Vanaf de tweede dag slaat het weer helaas om. Het is nog steeds heel zonnig, maar het waait zo hard dat het niet meer lekker is om op het strand te liggen. Daardoor spelen we overdag voornamelijk spelletjes. Monopoly, scrabble, zeeslag, vier op ’n rij en kaarten. Zo komen wij de dagen wel door hoor! Verder komen we toevallig twee ex-collega’s van Walt tegen, die allebei ook aan het reizen zijn. Wat is het toch een kleine wereld!

De overnachtingen in de tent zijn trouwens niet zo romantisch als we ons hadden voorgesteld. Het waait zo hard, dat ik regelmatig midden in de nacht wakker word omdat de halve tent op me ligt. Ook hebben we geen kussens, dus slapen we allebei maar met ons hoofd op een stapel kleding. Tja, je bent een backpacker of je bent het niet he, haha! Wat wel heel leuk is, is dat je hier met lichtgevend plankton kunt zwemmen. Zodra het donker is, zwem je een paar meter de zee in en begin je als een gek te bewegen. Vervolgens zie je overal kleine lichtgevende puntjes om je heen, echt heel gaaf! Ik heb het geprobeerd te filmen, maar dat was geen succes. Dus mocht je willen weten hoe dit eruit ziet, dan moet je het maar even googelen. De volgende ochtend kunnen we na vier dagen eindelijk naar Koh Rong Samloem, een klein eilandje in de buurt. Afgelopen dagen gingen daar namelijk geen boten naartoe vanwege de harde wind en zaten we dus vast op Koh Rong. Ach… er zijn ergere plekken om vast te zitten 😉.

Koh Rong Samloem

De boottocht naar Koh Rong Samloem is behoorlijk heftig door de hoge golven, maar gelukkig is het maar een uurtje varen. Dit eiland is volgens velen nog mooier dan Koh Rong en dus hebben we nu wel vrij hoge verwachtingen, omdat we Koh Rong al heel mooi vinden. Helaas worden we behoorlijk teleurgesteld en vinden we het strand aan deze kant van het eiland (bij M’pay Bay) helemaal niet zo mooi. Als we er dan ook nog eens achter komen dat bijna alle hostels er behoorlijk slecht uitzien en er alleen maar hippies rondlopen, vinden we het al helemaal niks hier. Uiteindelijk vinden we een hostel en besluiten we daar één nacht te blijven. De kamer is niet bepaald schoon en er is geen stromend water, maar voor één nacht vinden we dat niet zo erg.

De volgende middag nemen we snel de boot naar de andere kant van het eiland. Hoewel de zon schijnt, waait het nog steeds onwijs hard. Het is volgens onze hosteleigenaar dan ook een slecht idee om met zulke harde wind de boot te pakken. Hij vertelt ons dat er sinds maart al vier boten zijn gezonken die met dezelfde weersomstandigheden toch de zee opgingen. Ondanks zijn bangmakerij, willen Walt en ik allebei geen minuut langer in dit ‘glutenvrije hippieparadijs’ blijven en besluiten we het erop te wagen. Het is inderdaad weer een hele ruige boottocht, maar we bereiken heelhuids de andere kant van het eiland (bij Saracen Bay). Verbazingwekkend genoeg ziet deze kant van het eiland er totaal anders uit. Nu snappen we waarom iedereen het hier zo mooi vindt! Een echt bounty eiland, maar het belangrijkste: geen hippies, haha! Deze kant van het eiland weet ons beeld van Koh Rong Samloem in positieve zin te veranderen. Onze accommodatie helpt daar ook een handje aan mee. We slapen namelijk in een dorm met een geweldig uitzicht! De dorm bestaat uit allemaal tweepersoonsbedden die uitkijken over zee (zie video's). Dat is nog eens lekker wakker worden! We slapen hier helaas maar één nacht omdat de prijs door het uitzicht iets hoger ligt dan voor de gemiddelde dorm. De volgende nacht slapen we daarom weer in een tentje.

Het strand bij Saracan Bay is prachtig, maar het waait te hard om echt lekker te kunnen liggen. Daarom besluiten we na een aantal potjes scrabble om door de jungle naar een strandje in de buurt te lopen, waar je geen last van de wind schijnt te hebben. En inderdaad, er is hier amper wind, waardoor we hier wel lekker kunnen liggen en zonnen. Het zand is hier gek genoeg een stuk geler dan aan de kant waar wij overnachten, maar dat vinden we allebei geen probleem. We zijn die wind inmiddels wel zat en ik merk dat ik het strandleven ook een beetje zat begin te worden, ja echt! Tijd om terug te gaan naar het vaste land dus!  

Kampot

Onze volgende stop is Kampot. Kampot is een heel rustig en relaxt stadje, waar we een aantal dagen verblijven. Vooral in de omgeving van Kampot is veel te doen en dus huren we uiteraard weer een scooter. We bezoeken een peperplantage, waar we een interessante rondleiding krijgen. Kampot staat namelijk bekend om de uitstekende kwaliteit peper en aangezien ik dol ben op peper, is vooral de proeverij helemaal mijn ding. Ook bezoeken we het Bokor National Park, dat zich bovenop een heuvel bevindt. De rit ernaartoe is ontzettend mooi, maar het National Park zelf valt behoorlijk tegen. Het park staat vooral bekend om de oude Franse koloniale gebouwen, met als hoogtepunt een verlaten casino. Ze zijn momenteel echter de hele boel aan het opknappen, wat toch wel een beetje afdoet aan de charme. Heel zonde! Daarnaast staat de waterval in het park op dit moment droog en is dus ook niet echt noemenswaardig. Tot slot rijden we naar Kep, een klein plaatsje in de buurt. Daar bezoeken we de ‘Crab Market’ en lunchen we bij een schattig restaurantje. Wist je trouwens dat het in Cambodja heel normaal is om als vrouw in je pyjama de deur uit te gaan?! Op de markt zie je bijvoorbeeld veel vrouwen in pyjama aan het werk, omdat het ze beschermt tegen de zon en ook nog eens heerlijk zit.  

In Kampot zelf gaan we naar de ‘Book Bazar’, een plek waar je boeken kunt kopen of ruilen. Daar eten we een lekker gebakje en kopen we een aantal boeken. Verder genieten we hier vooral van het goede eten. Aangezien er veel expats in Kampot wonen, zijn er genoeg restaurants waar je heerlijk kunt eten. Ook vieren we hier kerstavond en eerste kerstdag. We krijgen alleen vrij weinig mee van kerst. Heel af en toe komen we ergens een verdwaalde kerstboom tegen, meestal bij een groot hotel of casino. We kijken op de laptop een kerstfilm om toch nog iets van een kerstgevoel te krijgen, maar zodra we weer naar buiten lopen in onze korte broeken is dat kerstgevoel gelijk verdwenen. Ondanks het ontbrekende kerstgevoel, is het toch een hele ervaring om kerst een keer in een warm land te vieren.

Phnom Penh

Na Kampot reizen we door naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja. Allereerst kopen we een nieuwe telefoon voor mij. Daarna lopen we wat rond door de stad. We zijn van tevoren door veel andere reizigers gewaarschuwd dat er veel criminaliteit is hier. Vooral diefstal komt veel voor. We willen dan ook niet te lang blijven, maar er zijn twee dingen die je zeker niet mag missen hier: het Tuol Sleng Museum en de Choeung Ek Killing Fields. Beiden hebben te maken met de vreselijke Khmer Rouge periode. Een tuk-tuk rijdt ons vandaag rond en als eerst bezoeken we het museum, dat tijdens het bewind van de Khmer Rouge als gevangenis diende. We hebben allebei een headset op en wandelen, al luisterend naar een audio-tour, door het hele gebouw. Het museum hangt vol afschuwelijke foto’s en laat een diepe indruk op ons achter. Ik krijg een brok in mijn keel als ik buiten een oude Cambodjaanse man zie huilen, die getroost wordt door zijn zoon. Zou ook hij dierbaren verloren zijn tijdens deze periode? Grote kans van wel, aangezien bijna een kwart (!) van de bevolking om het leven kwam en het niet heel lang geleden is gebeurd (1975 - 1979).

Na het museum rijden we naar de Choeung Ek killing Fields, een plek waar duizenden mensen zijn vermoord. We komen er echter achter dat we niet genoeg geld hebben voor een audio-tour. Aangezien we allebei wel graag het achterliggende verhaal willen horen, moeten we geld lenen van onze tuk-tuk chauffeur. Wel 3000 Riel (ongeveer $0.75) om precies te zijn. Onze chauffeur weet niet wat hij hoort en lacht ons vierkant uit. Die vraag krijgt hij vast niet vaak, haha! Gelukkig is het een vriendelijke man en leent hij ons het geld, zodat we één audio-set kunnen huren waar we vervolgens om en om naar luisteren. Het is weer ontzettend indrukwekkend om te horen wat er hier allemaal is gebeurd. Hetgeen wat mij echter nog heel lang zal bijblijven, is dat we botten en kledingstukken op de grond zien liggen van overledenen die nooit zijn opgegraven. Deze botten en kledingstukken zijn dus niet tentoongesteld, maar moeten nog steeds geregeld verzameld worden doordat de regen ze tevoorschijn haalt. Je moet op sommige stukken dus oppassen waar je loopt. Dit maakt het allemaal net dat stukje echter. Ook het herdenkingsmonument, waar honderden beenderen te zien zijn, is erg indrukwekkend. ’s Avonds gaan we lekker uiteten om onszelf een beetje op te vrolijken na deze sombere maar interessante dag. We lopen wat over de boulevard (zie video's) en regelen alvast tickets voor de bus naar Battambang.

Battambang

In Battambang bezoeken we meerdere tempels, spelen we met schattige kindjes bij een verlaten treinstation en lopen we naar een leuk sportpark in de buurt. In het sportpark hangt een hele relaxte sfeer en we krijgen gelijk zin om ook te bewegen. Helaas hebben we niet echte de juiste outfits daarvoor aan, dus moeten we genoegen nemen met het bekijken van anderen. Vooral het ‘Shuttlecock kicking’ vinden we fascinerend om te zien. Het doet ons denken aan badminton vanwege de shuttle, alleen gebruiken ze geen racket maar hun voeten! Wel doet Walt nog even mee met een lesje aerobics, leuk zo tussen alle oude dames haha (zie video’s)!

De volgende dag krijg ik een massage door een slechtziende vrouw. Behoorlijk hardhandig, maar achteraf voel ik me als herboren. ’s Avonds gaan we naar een grot, waar vleermuizen uit schijnen te vliegen zodra het begint te schemeren. We hebben van tevoren geen foto’s of filmpjes hiervan gezien en weten dus niet zo goed wat we ervan moeten verwachten. Eenmaal aangekomen bij de grot, zien we behoorlijk wat andere toeristen die al zitten te wachten op de vleermuizen. Zodra de vleermuizen de grot uitvliegen snap ik waarom, want het is een spectaculair gezicht. Miljoenen vleermuizen vliegen de grot uit, er lijkt geen eind aan te komen (zie video’s)! Een interessante afsluiter van ons verblijf in Battambang!

Siem Reap

De volgende dag reizen we per bus door naar Siem Reap. Siem Reap is bekend vanwege het enorme tempelcomplex van Angkor. De bekendste tempel is ongetwijfeld Angkor Wat. Door de populariteit hangt er helaas wel een prijskaartje aan het bezoeken van de tempels. Wij kiezen er daarom voor om een dagpas aan te schaffen. Dit doen we de dag voordat we daadwerkelijk de tempels willen bekijken. Als je namelijk na 17.00 de pas koopt, mag je hem diezelfde dag nog gebruiken voor de zonsondergang. Een tuk-tuk brengt ons naar Angkor Wat, waar wij de zonsondergang bekijken. Het is geweldig om Angkor Wat eindelijk in het echt te zien, maar de zonsondergang valt een beetje tegen. Hopen dat de zonsopkomst morgen beter is!  

De volgende dag staat er een volle dag op het programma. Vandaag worden we namelijk door een tuk-tuk naar allerlei tempels gereden. Best een luxe voor ons, aangezien wij tuk-tuks normaal gesproken zo veel mogelijk proberen te vermijden. Tuk-tuks zijn namelijk vrij duur, dus als je lang op pad gaat, loont het meestal om gewoon een scooter te huren. Alleen voor korte tripjes kan het wel handig zijn. We worden al om 04.45 opgehaald, zodat we de zonsopkomst bij Angkor Wat kunnen bekijken. We zijn goed op tijd, waardoor we een plek aan het water kunnen bemachtigen. Gelukkig valt de zonsopkomst niet tegen en genieten we van het prachtige uitzicht. Zodra de zon op is, betreden we Angkor Wat en wandelen we een tijdje rond door het enorme gebouw. Vervolgens bezoeken we heel veel andere tempels. We bezoeken de bekende tempels (zoals Ta Prohm, Bayon en Angkor Thom), maar ook een paar wat minder bekende tempels (zoals Banteay Kdei, Thommanon en Chau Say Tevoda). Het is een lange en warme dag, maar de tempels zijn het zeker waard (zie video’s)!

’s Avonds vieren we oudjaarsavond in de ‘Pubstreet’ van Siem Reap. We drinken wat cocktails en buckets, weer eens iets anders dan champagne. Het is een gezellige chaos op straat en overal klinkt keiharde foute muziek door de boxen (zie video’s). Wel valt het scherm waarop we met zijn allen zouden aftellen om 23.57 uit, typisch gevalletje Azië, haha! Om middernacht is er een kleine vuurwerkshow te zien, maar dit stelt niet zo heel veel voor. Verder voelt het eigenlijk als een normale uitgaansavond, want elkaar feliciteren met het nieuwe jaar, daar doen ze hier niet aan. Gewoon vrolijk verder dansen en lachen. Dat vroege opstaan beginnen we alleen toch wel een beetje te voelen, dus liggen opa en oma alweer vroeg op bed, haha!

Kratie

Onze laatste stop in Cambodja is Kratie. Hier is eigenlijk niet zo heel veel te doen, op het spotten van dolfijnen na. Je kunt hier namelijk in de Mekong rivier de zeldzame Irrawaddy dolfijn spotten. Deze dolfijnen hebben geen spitse maar een stompvormige snuit, waardoor ze er anders uitzien dan de meeste dolfijnen. Met een klein privé bootje gaan we de rivier op. We zijn nog niet weg of we zien de eerste dolfijnen al zwemmen. Ze kunnen blijkbaar maar tien minuten onder water blijven, waardoor je ze redelijk makkelijk kunt spotten. Ik denk dat we in totaal zo’n acht verschillende dolfijnen zien. Wel van een afstandje uiteraard, maar alsnog erg leuk! Daarna worden we ook nog eens beloond met een prachtige zonsondergang en kan onze laatste dag in Cambodja niet meer stuk (zie video’s).

We hadden eigenlijk geen hele hoge verwachtingen van Cambodja, maar het land heeft ons enorm verrast! Relaxte eilandjes, mooie tempels, indrukwekkende geschiedenis en lieve mensen. We hebben onwijs genoten van dit interessante land! Next stop: Laos!